در 
علائم شایع a چیست خازن عدم موفقیت در سیستم تهویه مطبوع؟
چندین علائم شایع از خرابی خازن در یک سیستم تهویه مطبوع وجود دارد:
تهویه مطبوع شروع نمی شود: بارزترین تجلی یک خرابی خازن این است که تهویه هوا به هیچ وجه شروع نمی شود ، به خصوص کمپرسور و فن به درستی کار نمی کنند. از آنجا که خازن وظیفه تأمین جریان اضافی مورد نیاز برای شروع را دارد ، موتور نمی تواند در هنگام عدم موفقیت شروع شود.
قطع برق مکرر کمپرسور: قطع برق مکرر کمپرسور در حین کار یا خاموش کردن برای مدت زمان کوتاه و سپس تلاش برای شروع مجدد ممکن است به دلیل عدم توانایی خازن در ارائه پشتیبانی مداوم جریان باشد.
عملکرد آهسته یا بدون فن: موتور فن برای حفظ سرعت طبیعی به خازن متکی است. هنگامی که خازن شکست خورد ، فن ممکن است به آرامی اجرا شود یا حتی چرخش کامل را متوقف کند.
صدای وزوز: اگر خازن آسیب دیده باشد ، ممکن است صدای وزوز برق در داخل سیستم تهویه هوا وجود داشته باشد. این نشانه این است که کمپرسور یا موتور فن در تلاش است تا شروع کند اما قدرت کافی ندارد.
هوای منفجر شده از تهویه هوا به اندازه کافی خنک نیست: زیرا خازن نتواند کمپرسور را به درستی شروع کند ، ممکن است عملکرد خنک کننده تحت تأثیر قرار گیرد و در نتیجه هوا از تهویه هوا منفجر شود و به اندازه کافی خنک نشود و راندمان کلی کاهش می یابد.
ظاهر غیر طبیعی خازن: اگر خازن در حال شکوفایی ، تغییر شکل ، ترک خورده یا آسیب جسمی مانند نشت باشد ، به این معنی است که ممکن است شکست خورده باشد یا در حال شکست است.
فیوز یا سوزاندن فیوز: خرابی خازن ممکن است باعث جریان بیش از حد شود و باعث می شود مدار تهویه مطبوع سفر کند یا فیوزهای سوزانده شود.
چرخه تبرید طولانی تر می شود: خرابی خازن ممکن است باعث شود که کمپرسور به طور نامحسوس کار کند ، زمان خنک کننده تهویه هوا را طولانی کند ، یا حتی نتواند به طور مؤثر خنک شود.
عواملی که بر زندگی تأثیر می گذارد چیست خازن های AC و خازن های کمپرسور ؟
عوامل اصلی که بر زندگی خازن های AC و خازن های کمپرسور تأثیر می گذارد به شرح زیر است:
دمای عملیاتی:
درجه حرارت بالا یکی از اصلی ترین دلایل کوتاه کردن عمر خازن ها است. هنگامی که خازن ها در محیط های درجه حرارت بالا کار می کنند ، مواد عایق داخلی و الکترولیت های آنها مستعد بدتر شدن هستند و از این طریق عملکرد و عمر خدمات خازن ها را کاهش می دهند. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در محیط های بالاتر از دمای دارای رتبه ممکن است عمر خازن ها را به شدت کوتاه کند.
بار ولتاژ:
ولتاژ عملیاتی خازن باید با رتبه طراحی آن سازگار باشد. اگر خازن برای مدت طولانی تحت شرایط بیش از ولتاژ دارای امتیاز خود عمل کند ، استرس الکتریکی داخلی آن افزایش می یابد و منجر به نارسایی زودرس می شود. ولتاژ بیش از حد ممکن است مشکلاتی مانند تجزیه مواد عایق و اتصال کوتاه تجزیه را ایجاد کند.
کیفیت خازن:
طراحی و کیفیت ساخت خازن ها تأثیر مهمی در زندگی آنها دارد. خازن های با کیفیت بالا معمولاً از مواد بسیار بادوام استفاده می کنند و مقاومت بیشتری به ضد پیری و محیطی دارند. خازن های با کیفیت پایین ممکن است مستعد نشت ، شکوفایی یا عدم ارائه ظرفیت پایدار باشند و منجر به نارسایی زودرس شوند.
چرخه های شروع/توقف مکرر:
چرخه های مکرر شروع و متوقف کردن چرخه باعث می شود که خازن ها در معرض جریان های زیادی قرار بگیرند ، به خصوص خازن های شروع. چنین افزایش های زیاد ، پیری خازن را تسریع می کند و عمر خدمات آنها را کوتاه می کند.
رطوبت محیط:
محیط های رطوبت بالا ممکن است بر عملکرد عایق اجزای داخلی خازن تأثیر بگذارد و در نتیجه باعث کاهش کارایی یا حتی خرابی مدار کوتاه خازن شود. در شرایط مرطوب ، خازن ها مستعد آب بندی ضعیف هستند و باعث اکسیداسیون یا وخیم شدن مواد داخلی آنها می شوند.
لرزش و شوک مکانیکی:
خازن های نصب شده در نزدیکی کمپرسورهای تهویه مطبوع یا موتورهای فن مستعد ابتلا به لرزش و شوک مکانیکی هستند که ممکن است باعث شود اتصالات داخلی خازن از بین برود یا شکسته شود ، بنابراین بر زندگی آنها تأثیر می گذارد.
افزایش قدرت و نوسانات قدرت:
منبع تغذیه ناپایدار ، نوسانات ولتاژ ناگهانی یا افزایش (مانند اعتصاب رعد و برق یا مشکلات شبکه برق) می تواند باعث ایجاد شوک در خازن ها شود ، به خصوص در فرایند راه اندازی ، که ممکن است باعث آسیب داخلی یا خرابی کامل خازن شود.
نصب و نگهداری نادرست:
اگر خازن در موقعیت صحیح نصب نشده باشد ، مانند بدون تهویه خوب یا نصب در محیط با دمای بالا ، ممکن است عملکرد اتلاف گرما آن تحت تأثیر قرار گیرد و از این طریق عمر آن را کوتاه می کند. علاوه بر این ، عدم بازرسی منظم و نگهداری نیز می تواند خطر خرابی خازن را افزایش دهد.
پیری و سایش طبیعی و اشک:
خازن ها عمر طراحی خاصی دارند و با گذشت زمان ، مواد داخلی خازن به تدریج پیر می شوند. الکترولیت در خازن های الکترولیتی ممکن است به تدریج تبخیر شود و از این طریق ظرفیت و عملکرد را کاهش می دهد.
تداخل هارمونیک فعلی:
اگر تداخل هارمونیک بالایی در منبع تغذیه وجود داشته باشد (به عنوان مثال ، اعوجاج موج فعلی ناشی از بارهای غیرخطی) ، خازن ممکن است در معرض استرس جریان اضافی باشد ، که باعث تسریع در سایش آن و کوتاه شدن عمر آن می شود .
